bəndəm

is.

1. Meyvə saplağı.

2. Dərz bağlamaq üçün otdan, küləşdən eşilən bağ. Bu dərzin bəndəmini aç, xırmana tök. – Ona görə onların taxılı yolpa olmuş, dərzləri bəndəmin arasına güc ilə yığılırdı. S. R.. <Arvadlar> bəndəmi açıb dağıdırdılar. Ə. Ə.. // Bir şeyin belinə bağlanan bağ, şərid.